Anlaşmalı boşanma davası TMK 166/3. Maddesinde düzenlenen şartların gerçekleşmesi halinde mümkün olabilecektir ki bu kanun maddesine göre ilk şart evliliğin en az 1 yıldır devam ediyor olmasıdır. Evliliğin kuruluşundan bir yıl geçmedikçe taraflar anlaşmalı boşanma yoluna gidemeyeceklerdir.
Evlilik birliğinin sona ermesi ve devamında mal rejimi, müşterek çocukların velayeti, şahsi ilişki gibi bağlı konularda taraflar arasında fikir birliği söz konusu ise anlaşmalı boşanma yoluna gidilebilir. Anlaşmalı boşanma davası; her iki tarafın birlikte başvurması ile açılabileceği gibi bir tarafın diğerine karşı açtığı davayı diğerinin kabulü ile de açılabilecektir. Her koşulda boşanma talebinin taraflarca hakim önünde ileri sürülmüş ve kabul edilmiş olması şarttır.
Somut olayın şartlarına göre anlaşmalı boşanma davası çekişmeli boşanma davasına dönüşebileceği gibi, eğer şartlar mevcutsa çekişmeli boşanma davasının anlaşmalı boşanma davasına dönüşmesi de mümkün olabilecektir. Anlaşmalı boşanma davasından feragat sonucu çekişmeli boşanma davasının ayrıca açılması da mümkün olmakla birlikte anlaşmalı boşanma davasından feragat durumunda boşanmaya sebep olan hususlar yargı kararları kapsamında affedilmiş olaylardan sayılmayacaktır.
Anlaşmalı boşanma taraflar arasında hazırlanmış, okunmuş, tam bir fikir birliği içinde imzalanmış protokolün dava yolu ile mahkemece onaylanması ile sağlanabilir. Anlaşmalı boşanma protokolünün hükümde yer alması şarttır. Burada protokol maddelerinin ne oldukları, hangi hususların protokolde yer almak zorunda iken hangi hususların mahkemenin takdirine bırakılacağı, velayet hususu, ortak velayetin kararlaştırılıp kararlaştırılamayacağı, mal rejimi tasfiyesinin nasıl yapılacağı, eşya paylaşımı, nafaka talepleri gibi detaylı hukuki bilgi gerektiren konular olduğundan ileride hak kaybına uğramamak adına profesyonel yardım gerektiren konulardır.
